با تایید این پیمان هیچ گونه امنیتی به کشور نمی آید، اگر پارلمان این پیمان را تصویب هم نمی کرد، تا پنجاه سال دیگر هم آمریکا به بهانههای مختلف در افغانستان میماند. آمریکاییها را صادق نمی دانم و به آنها خوشبین نیستم. آنها طرفدار خرابی وطن هستند
قرارداد امنیتی با آمریکا و ناتو در میان موجی از نارضایتیها به تایید نمایندگان مجلس رسید. با آنکه بحث روی قرارداد امنیتی افغانستان با آمریکا و ناتو به نشست روز چهارشنبه به مجلس محول شده بود اما رییس مجلس نمایندگان میگوید که به دلیل مهم بودن قرارداد امنیتی شماری از نمایندگان خواستار بحث روی این موضوع در روز یکشنبه شدند. این امر سبب شد تا شماری از نمایندگان به متهم ساختن یکدیگر به رفتن به سفارت آمریکا و تطمیع کردن آنها دست بزنند.
هرچند برخی از نمایندگان خواستار این شدند که فهرست کسانی را که خواستار بحث زود هنگام روی قرارداد امنیتی شدند در جلسهی عمومی اعلام شود اما هییت مجلس آن را نپذیرفت. برخی هم خواستار آن شدند که جلسه سری شود. مجلس تصمیم گرفت که در مورد قرارداد امنیتی رای گیری کند. شماری از نمایندگان به رسم اعتراض به دلیل توطیه چینی برخی از افراد حکومتی در امضای قرارداد از مجلس بیرون رفتند. آنها قرارداد آمریکا را خلاف حاکمیت ملی میدانند و آن را ضد ارزشهای دینی و اسلامی عنوان کردند. آنها براین باورند که با این پیمان ناامنیها در کشور افزایش مییابد و تحرکات کشورهای همسایه در کشور بیشتر میشود.
عبدالودود پیمان عضو مجلس نمایندگان در برنامه (آخرخط) گفت: من نه از مخالفان و نه از موافقان بودم. اجازهی صحبت کردن هم به من ندادند. ما باید چهارشنبه این جلسهی پارلمان را برگزار میکردیم. در این صورت فرصت بود که دو روز نمایندگان بر سر آن بحث کنند و تصمیم بگیرند. رییس جمهور قبلی حامد کرزی 13 سال حکومت کرد و آمریکاییها نیز امکاناتی را در اختیارش قرار دادند. اما در آخر حرفهای بسیاری در این مورد داشت. پارلمان یک کار عقلانی که میتوانست انجام دهد این بود که برای یک ساعت ایشان را به مجلس دعوت مینمودند و از ایشان سوال میکردند که چرا با پیمان نامه مخالفت میکرده است؟ او در موضع مخالفت با این موضوع یقیناً حرفهایی داشت. پارلمان باید عجله نمی کرد، وی را میخواستند که حرف بزند و حاکمیت 12 سال آمریکایی را ارزیابی میکردند. جنبههای مثبت و منفی آن را میدیدند که ما چقدر از حضور آمریکاییها در کشور سود بردیم. پارلمان تصمیم بسیار عجولانهای گرفت. با این سیستم تصیمیم گیری با چند کارت سرخ و سبز تقدیر یک ملت را رقم زدند و آن را به بحران بردند.
پیمان در رابطه با رشوه دادن سفارت آمریکا به نمایندگان مجلس و ترس از سفارت آمریکا گفت: دیدم که تعدادی از نمایندگان ترسیده بودند. مثال کسانی بودند که پشت سرشان گرگ بود و پیش رویشان دره. فکر میکردند که اگر پیمان امنیتی را تصویب نکنیم، آمریکاییها اردوی افغانستان را تجهیز نمی کنند، بودجهی نظامی و امنیتی را نمی دهند و اگر بدون امضای پیمان بروند موضوع عراق پیش میآید و تن ما زیر گلوله میرود. واقعاً احساساتی پیش رفتند. این نمایندگان فکر میکنند که اگر آمریکا برود ما را گرگ (طالبان) میخورد، این طور نیست. آمریکا در کشور با طالبان نمی جنگد چرا که به صراحت گفته است که طالبان دشمنان ما نیستند بلکه مردم سنتی هستند. آمریکاییها راصادق نمی دانم و به آنها خوشبین نیستم. آنها طرفدار خرابی وطن هستند.
وی افزود: به صداقت آمریکاییها شک دارم، ما 37 سال از دوران جهاد تا امروز با آمریکاییها در تماس هستیم میدانیم که آنها چه میخواهند و چه میکنند. داعش را در سوریه خودشان ایجاد کردند. منطقهی بغداد و عراق تا مصر را خراب کردند. حکومت قانونی مصر را توسط کودتا شکست دادند و چند نفر کودتایی را به رسمیت شناختند. مردم مذهبی، با دین و با سیاستی که دنیا به نام اخوان المسلمین میشناختند را تروریست معرفی کردند. طالبان را خودشان به رسمیت شناختند. زمانی که مجاهدین در افغانستان حکومت نداشتند، ما آواره بودیم، آمریکاییها برای ما سفیر متحرک داده بودند. سفیر جنگهای کابل را پشت پرده کارگردانی کرد. اجازه دادند که پاکستانیها و طالبان مردم افغانستان را سلاخی کنند. قوماندانهای جهادی را سلاخی کنند. وای از نامردی آمریکاییها!
عبدالودود پیمان عنوان کرد: مجاهدین افغانستان را حمایت کردند اما روزی که روسها شکست خوردند دیدیم که چگونه با مجاهدین رفتار کردند و امروز هم با مجاهدین همان رویه را دارند. اگر طالبان مردم را نکشند، اگر آنها را سرنبرد، انفجار و انتحارنکند و اگر واقعا دشمن آمریکا باشند، ما با طالبان چه دشمنیای میتوانیم داشته باشیم. اگر هدف دین باشد، ما مردمی بودیم که در جوانی مان از دانشگاه بیرون آمدیم و به خاطر دین به جنگ رفتیم. طالبان تا به حال کدام فاجر و فاسد را کشته اند، به جز رهبران مجاهدین، به جز عالمان دینی، به جز خطیبان. بهانهی طالبان آمریکاییها هستند، آن زمان که آمریکا در افغانستان نبود، مگر همین طالبان نبودند که روزانه آدم میکشتند و هزارها هزار سران مجاهدین را سلاخی میکردند.
این نمایندهی مجلس گفت: امروز بحث مخالفت بعضی نمایندگان این بود که چرا این قدر عجله؟ چرا این قدر ترس و وحشت؟ آمریکا دنبال برنامههای خودش آمده است. او عاشق وطن ما نیست. آمریکا به دست طالبان مردم شمالی را زجر داد، آنها را آواره ساخت، مجاهدین را گوشمالی داد تا این روز برسد که مردم بگویند اگر آمریکا نباشد، ما امنیت نداریم. در حال حاضر تانکهای آمریکایی از شمال میگذرد و مردم آنها را احترام میکنند. چرا که آنها زمینه را به دست طالبان برای بازگشت خودشان ایجاد کردند. موجب خرابی دنیا آمریکا و انگلیس هستند، به هیچ کشوری رحم نمی کنند. به دعوت ما نیامدند. به پیمان ما هم ضرورت ندارند. چند روز پیش گفته اند که ما در پایان 2014 از افغانستان بیرون میرویم، هنگامی که بحث اوکراین، مداخلات ناتو و روسیه در رقابتی شدید قرار گرفت، یک سال دیگر تمدید کردند.
با تصویب این پیمان هیچ گونه امنیتی به این کشور نمی آید، اگر این پیمان را پارلمان تصویب هم نمی کرد، تا پنجاه سال دیگر هم آمریکا به بهانههای مختلف در افغانستان میماند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/3035